Bıra ma şime niştime ro, ardi kaẋıti day ma, qelemi day ma. Na ‹abêê› mı ki uzaro. Bıraê xo rê vaẓi. Dı xocey amey. Xanımê hurdêna. Zuye çêneka, zuye ki hermeta. Amey, ‹temesire› gurete, texte ‹yazmis› kenê.
Zılfi Selcan
Not:
Bu makale ilk olarak 1983’te Hêvi dergisinde yayınlandı: Hêvi, 1 (Paris 1983), 83-106. O tarihten günümüze kadar Zaza Halkının dili, tarihi ve edebiyatının araştırılmasında epey ilerleme oldu. Bilimsel çalışmalarla bilgi seviyesinin artması üzerine, ilk yayın şeklinde Zaza Halkının kimliğiyle ilgili etnik, kültürel ve siyasi kavramlarda, o dönemin bilgi eksikliğinden dolayı yapılan hataları düzeltildi ve Zaza Dilinin Bilimsel Grameri ve Alfabesi ile imla kurallarına göre güncelleştirildi.
Mamekiye, 18.12.2016, Copyright ©: Z. Selcan.
Diplomê Beşinciye
Nıka, seṙe ‹bindoquzyüz altmışdoquz›a. Şine Nazmiya, niada ke her keşi dest de kaẋıte esta.- Lao se kenê? Vake:
– Kume ‹intam, ilkokul diplomasiye› cême.
‹Peki› (de rınd).
Kaẋıta de xo ki ma ‹yazmis› kerde, berde dê cı. ‹Neyse› (U heni). Rozê amê, ma şime kotime cı. ‹Tabi›, ondêrê mektevi, ez cı nêşiyo. U ‹ilkokul bitirme kitabı› esto, ey wanenune, ez ki van ‹Ney ra çiyê pers kerine!›
Bıra ma şime niştime ro, ardi kaẋıti day ma, qelemi day ma. Na ‹abêê› mı ki uzaro. Bıraê xo rê vaẓi. Dı xocey amey. Xanımê hurdêna. Zuye çêneka, zuye ki hermeta. Amey, ‹temesire› gurete, texte ‹yazmis› kenê. Nê lao a roze kotime cı, a roza bine kotime cı, roza hirêine vake:
– Ewro ki ‹beden eyitimi› ve ‹muzik dersi› ra esta.
– Nê lao, u senêno?
Ma berdime salon, tek ve tek veng danê ra ma, benê. Reê mı ra ravêr dı teney şi. Mı niade ke, Sıtqi hao vano:
– Ala ‹yat, ala atla, bilmem ne yap!› … (Ala ramerediye, ala xıl de, ala nêzon se bıke!)
Yê hirêine veng da ra mı, ez şiune.
– ‹Ferat sen askerliyi yaptın?› va. Mı va:
– Mudır bey, ‹askerliyi yaptım, hama talim yapmadım›. Vake:
– ‹He he! Ala sen otır qardasıne bir turki soyle›. ‹Nê› mı va:
– ‹Mudır, turça, kürça?›
‹Yahu› vake:
– ‹Kürça olır mi, turçe soylersın› Mı va:
– ‹Jandarma çawuşum ben sana hayranım›. ‹Yahu› vake:
– ‹Üyle turki mi olur, başına çalarım …›. Hama çımê xo ki sıkneno ra mı, mexsus. Vake:
– Tı hata na intam, na daqa de çiyê vana? Kürçe! ‹Ma› mı va ‹ala saê, haqi ra ve xêre›:
